Het is voorbij...

Hi everybody!

Jaja, het is voorbij, mijn tijd alleen in Canada voor het onderzoek. Aan de ene kant heel jammer, aan de andere kant staat er een ander heel groot avontuur te wachten.
Ik heb hier een supermooie tijd gehad; van alles gezien, meegemaakt, gedaan en beleefd. Als je kijkt naar de lengte van de verhalen die ik elke week op mijn blog heb gezet kun je dat wel zien! Ik zal mijn leventje hier best wel missen. Groningen is een fantastische stad, maar mijn leven daar is absoluut niet vergelijkbaar met mijn leven hier in deze enorme stad.

Afgelopen week stond in het teken van mijn verslag. Eigenlijk is het meer een scriptie of masterthesis. Verslag doet echt onder aan het werk dat er in zit! Ik heb alle dagen tot ruim na 9 uur op de faculteit gezeten om het af te krijgen. Ik ben een heel stuk op weg, ruim over de helft, maar helaas kan ik het niet afkrijgen. Als ik terug ben zal ik dus nog bezig moeten om de puntjes op de i te zetten en dat zijn een heleboel i's!
Woensdag, 1 juli, was mijn huurcontract verlopen en dat betekende dat ik uit mijn kamer moest. Op internet had ik een hostel gevonden waar ik een singleroom met gedeelde douche had voor 20 euro per nacht, prima dus! Ik had ook 2 nachten een doubleroom met gedeelde douche geboekt voor met KJ. Het fijne is dat ik nu voor 4 nachten een double room met private bathroom heb gekregen voor hetzelfde geld! Prima lokatie downtown, heerlijk!
En dat is eigenlijk het enige dat ik heb meegemaakt deze week...

De mensen van de vakgroep hier gaan me wel missen. Vooral de enige Canadees vind het geloof ik nogal jammer dat ik weg ga. Hij heeft al meer dan 5 keer gezegd dat het wel heel anders zal zijn zonder mij... De professor is een hele aardige vrouw als ze een goede bui heeft. Als ze geen goede bui heeft wil je liever niet in de buurt zijn, want dan kan ze echt los gaan! Gelukkig heeft ze dat nooit bij mij gedaan, want ik zou geloof ik gaan huilen. De sfeer is vaak gespannen als zij in de buurt is en ik merk dat als ze er niet is de sfeer veel relaxter is. Heel eerlijk zal ik het onderzoek doen en de mensen hier niet echt missen. Het gebouw zelf vind ik wel heel gaaf. Op weg naar de wc is er buiten altijd wel iets te zien vanaf de 12e verdieping.

Wat ik het meeste zal missen is de sfeer van de stad, de hoge gebouwen, koffietentjes op elke hoek, het openbaar vervoer, drukte, enzovoorts. Daarnaast mis ik nu al mijn lieve roomie San en dat zal nog wel even zo blijven. We hebben meer dan 3 maanden zoveel samen gedaan en zoveel plezier gehad, onvergetelijk! Zonder haar was mijn tijd hier niet zo leuk geweest en vanaf het moment dat ze terug naar huis was was het hier in Toronto heel anders.

Aangezien ik hier bijna elk weekend dingen ondernomen heb en daar van genoten heb, wil ik dit in Nederland door blijven zetten. Een van de eerste dingen die ik dus ga doen als ik terug ben is de Lonely Planet van Nederland kopen! Ik wil in mijn leven eigenlijk wel alles gedaan hebben wat erin staat. Het Groninger Museum staat bovenaan mijn lijstje aangezien ik daar nog nooit geweest ben en het zo dichtbij is!

Ik ga nu naar het vliegveld om Kees-Jan op te halen en daarmee eindigt het Toronto-avontuur en ook mijn blog! Precies 4 maanden ben ik nu weg. Nog precies 2 maanden en ik ben alweer terug.
Blijf deze site in de gaten houden als je wilt weten wat Kees-Jan en ik allemaal meemaken op onze 'USA, here we come' trip. Ik hoop dat we net als ik nu doe elke week een bericht kunnen plaatsen.
Tot over 2 maanden!
Dikke kus