Tweede week vakantie!

Hi everybody!

Na een heerlijke eerste week vakantie, kwam er zelfs nog een tweede!
Maandag was er niet heel goed weer voorspeld, dus besloten mijn ouders en ik om een middag naar de mall te gaan. Na de hele middag shoppen, rondslenteren en een hapje eten, gingen we allemaal met iets nieuws naar huis. (Ik met het meeste!)
De rest van de week werd er wel weer mooi weer voorspeld, dus op dinsdag trokken we onze schoenen aan voor een wandeling in Old Cabbagetown en Don Vally. Old Cabbagetown ligt om de hoek van het hotel waar mijn ouders verbeleven, dus we konden bij de voordeur beginnen met wandelen. Old Cabbagetown is een wijk in Toronto dat vroeger een dorp naast Toronto was. De Ieren hadden zich hier gevestigd en verbouwden veel kool omdat het zo makkelijk groeide, vandaar dus Cabbagetown. De huizen die nu in deze wijk staan stammen uit de tijd rond 1890 en zijn in de Victoriaanse stijl. Vanuit deze wijk konden we zo de vallei inlopen waar een pad liep tussen 2 wegen, waarvan 1 een snelweg is. Het was op zich wel een mooie wandeling, maar het geluid (lawaai) van al het verkeer verpestte het eigenlijk wel een beetje. Na de wandeling hebben mama en ik nog een middagdutje gedaan voordat we weer op pad gingen voor het avondeten, heerlijk! Voordat we een restaurant uitzochten, hebben we eerst nog The World's Biggest Bookstore bezocht. Ze hebben daar zoveel leuke boeken, maar ik heb mij in kunnen houden en alleen een kadootje voor San gekocht. Na het eten had ik met Charlotte en San afgesproken om naar de bioscoop te gaan. De laatste keer dat het kon, dus we wilden de film The Hangover zien. We waren echt heel erg op tijd, maar toch was het al uitverkocht... Wat doe je dan, je gaat naar de supermarkt, haalt een snackpakket en gaat thuis op de bank een film kijken, Bridewars. Dit was ook een leuke film, maar wel jammer dat San haar laatste film niet in de bioscoop heeft gezien.
Woensdag gingen we een stukje van huis een wandeling doen bij de Humber river. Hier was het heel wat rustiger; geen wegen, wel het geluid van kabbelend water. Er waren meerdere mini-watervalletjes in de rivier en later kwamen we er achter waarom. We zaten ergens op een bakje even wat te drinken toen er een man naast ons kwam zitten. Toen we weer verder wilden vroeg deze man aan mijn moeder of wij uit Nederland kwamen. Wat een toeval, hij kwam ook uit Nederland en woonde al 62 jaar in Canada en zijn Nederlands was nog perfect! Hij heeft ons allerlei verhalen verteld over hoe de Nederlanders in Canada zich vroeger gedroegen: De Nederlanders wisten niet wat ze moesten kopen in de supermarkten, omdat alles anders was. Deze man is toen een handeltje begonnen in Nederlandse producten en heeft deze ook geprobeerd in supermarkten in de schappen te krijgen. Dat is hem gelukt! Maggi en Knor is overal te vinden. Hij vertelde dat in de lenten en herfst de zalemn in overvloed tegen de watervalltje omhoog springen. Als ik dat eerde had geweten was ik er zeker naartoe gegaan in het voorjaar! Hij gaf ons ook nog een tip waar we mooie natuur konden vinden: Parry Sounds. Mijn ouders vonden dit een goed idee, dus toen we terug kwamen van de wandeling zijn papa en ik weer een auto gaan huren. 's Avonds was onze laatste diner samen... Voordat we naar het restaurant ginen zijn we eerst nog naar Dollarama gegaan omdat ik vond dat mijn ouders dat ook eens gezien moesten hebben. Ze verkopen daar een heleboel handige spullen, maar natuurlijk ook een heleboel leuke, grappige en onnozele dingen en heel veel troep voor niet meer dan 2 dollar, het meeste is maar 1 dollar. Mama en ik hebben ons lekker uitgeleefd terwijl de mand die mijn vader droeg steeds zwaarder werd. Daarna gingen we eten bij Pogue Mahone omdat papa de foto van de traditional ale op mijn blog had gezien en er ook een wilde. Het eten was wel een beetje een tegenvaller en toen bleken ze het bier ook niet meer te hebben! Het dessert maakte alles goed, dat was echt fantastisch!
Donderdag was het weer vroeg dag... Om kwart over 8 was ik al bij mijn ouders en om 9 uur konden we dan vertrekken naar Parry Sounds voor een stukje natuur. Daar hebben we een boottocht gemaakt tussen de 30.000 Islands. Er waren daar een heleboel vakantiehuisjes en sommige eilandjes waren meer dan een miljoen dollar waard, dus zo'n 650.000 euro. In het boekje stonden allerlei dieren die we zouden kunnen zien, zoals beren. Helaas hebben we geen beren gezien, zelfs niet bij Bear Point waar ze heel vaak gezien worden. We hebben wel een osprey gezien, een visarend. Het was echt heel mooi, helaas wel een beetje koud. Na de boottocht zijn we nog naar Canadian Tire geweest, een soort Gamma, om kampeerspullen voor mij te halen. Ik ben blij dat we dat met de auto hebben gedaan, want als ik dat met het openbaar vervoer had moeten doen had ik een probleem gehad. De spullen voor de trip met Kees-Jan zijn nu dus bijna allemaal in huis en het is bijna zover! Helaas was deze avond niet alleen de laatste avond van mijn ouders, maar ook de van San, wat betekende dat het tijd was voor een feestje! We zijn natuurlijk weer naar Grace O'Malleys geweest, wat garant staat voor een mooie avond! Ook deze avond was weer supermooi! Charlotte en ik hadden een paar weken eerder al een t-shirt gekocht voor ons alle drie met daarop: Canada 2009. San was eerst een beetje jaloers toen ze ons zag met dat t-shirt maar daarna heel blij dat we er voor haar ook een hadden. Na wat biertjes en een cocktail voor San was de avond alweer omgevlogen en gingen we na een hotdog bij onze favoriete kraam naar bed.
Vrijdag was het dan tijd om afscheid te nemen. Om kwart over 3 vertrokken San, Yoeri en ik om San op het vliegtuig te zetten. De verwachte tranen kwamen gelukkig niet en eigenlijk was er ook niet echt tijd voor, omdat we een beetje laat van huis vertrokken waren. Na het uitzwaaien van San vertrok ik met de shuttle bus naar terminal 1 om mijn ouders uit te zwaaien. Toen ik de terminal in liep en op het bord keek zag ik tot mijn schrik dat ze 2,5 uur vertraging hadden, wat een ellende! Heel toevallig kwam ik wel mijn ouders bij de ingang tegen en ik was stiekem wel blij dat ik niet 2,5 uur hoefde te wachten tot zij kwamen. Na een broodje en een kopje koffie gingen mijn ouders door de douane en ging ik richting huis. Ik was uiteindelijk om kwart over 11 thuis, dus een lange dag, maar niks gedaan!
Zaterdag had ik met Charlotte afgesproken om naar Kensington Market te gaan. We hadden daar een leuk jurkje gezien toen we daar een week eerder liepen met mijn ouders. Elke jurk die van een afstand leuk leek was van dichtbij afschuwelijk, dus we waren er al snel klaar mee. Dan maar een terrasje in de zon met een wijntje. Na ons fingerfood avondeten, uienringen en nacho's, kwamen we onderweg naar de streetcar nog een jurkenwinkeltje in Chinatown tegen. Daar hadden ze best leuke dingen, dus zijn we uiteindelijk allebei nog met een tasje naar huis gegaan. Bij Charlotte hebben we nog snel een biertje gedronken, hebben we omgekleed en zijn we weer naar de Irish Pub vertrokken. Het was toen al tegen 12 en er stond een superlange rij. Nu snapten we waarom het altijd om 10-11 uur al zo druk was. Vlakbij was een soort discotheekje waar bier maar 3 dollar was en de entree maar 5 dollar, dus hebben we daar nog wat gedronken en even gedanst. Het kon echt absoluut niet op tegen 'onze' kroeg, het was eigenlijk nogal kansloos, dus we waren na een uur alweer op weg naar de Irish. Gelukkig was de rij weg en konden we zo naar binnen. Het was weer een geslaagde avond!
Zondag was er heel mooi weer voorspeld, dus Charlotte en ik hadden afgsproken om naar het strand te gaan. De voorspelde temperatuur was maar 22 graden, maar ik smolt echt weg. De zon is zo ontzettend warm hier, echt niet normaal! Na iets meer dan 2 uur was het ook al genoeg en gingen we naar huis. Het was net op tijd, want een paar minuten later verdween de zon. Er was dit weekend ook een festival, waar Cirque du Soleil elk half uur zou optreden. Toen wij daar uiteindelijk aankwamen werd het podium waar ze de hele dag hadden opgetreden al afgebroken, ze zouden alleen nog hun eindoptreden op een ander podium geven. Daar moesten we nog meer dan 2 uur op wachten en aangezien we honger hadden zijn we maar gaan eten bij de Vietnamees.
Dit was het einde van mijn tussentijdse vakantie. Nu nog 2,5 week bikkelen en dan kan ik 2 maanden vakantie vieren! Ik denk dat ik dan eigenlijk nooit meer naar huis wil, maar ja, het zal toch moeten.
Stiekem mis in thuis wel een klein beetje, maar niet zo erg dat ik weet hoeveel nachtjes ik nog moet slapen. Ik heb daarvoor nog veel te veel leuke dingen in het verschiet. Tot snel!