Paasweekend

Hi everybody!

Wat had ik op maandag een fijn vooruitzicht: Edwin vertelde mij dat vrijdag en maandag nationale feestdagen waren en dat ik vrij zou zijn! Heel erg fijn, ik was echt toe aan een paar vrije dagen.
Dinsdag was het natuurlijk weer tijd voor onze 4 dollar-film. Deze week was 'I love you, man' de film waar we ons oog op lieten vallen. In eerste instantie leek het echt zo'n vrouwenfilm, maar het is een film voor mannen en vrouwen. Het was fantastisch en een echt aanrader.
Elke donderdag geeft de professor (docter Sandy Pang, maar iedereen zegt Dr. Pang) altijd colleges, dus ook deze donderdag. Toen het over de feestdagen ging zei ze heel verbaasd: 2 holidays?! Nee, dat kunnen we ons echt niet veroorloven, 1 is genoeg. Dus daar ging mijn vrije 2e paasdag, hier paasmaandag genoemd.
Vrijdag was ik gelukkig wel vrij en na lekker uitgeslapen te hebben gingen San en ik maar weer eens op pad. Deze keer gingen we een wandeling uit de Lonely Planet doen. Deze wandeling heet 'Green ravine scenes walk'. Klinkt goed! Het eerste deel van de wandeling was over de Mount Pleasant Cemetry. Dit was een hele mooie, wijd opgezette begraafplaats. Er waren hele grote en hele kleine plaatsen/stenen en oud en nieuw lag door elkaar. Wat ons meteen opviel was het aantal (levende) mensen op de begraafplaats. Blijkbaar wordt het als een soort park gebruikt, er waren een heleboel mensen aan het fietsen en slechts een paar mensen die een graf bezochten. Na de begraafplaats gingen we het eerste ravijn in, More Park Ravine. De titel van de wandeling je doet vermoeden dat het er groen is, maar niets is minder waar. Het was een grote, dorre boel en dat terwijl we zo toe zijn aan de lente en groen! Ook het tweede ravijn, Park Drive Ravine, was bruin en dor, maar heel af en toe kwamen we een stukje groen mos of gras tegen. Na de wandeling waren we beiden bekaf en koud en zijn we naar Starbucks gegaan (Ik had een white chocolat mocca koffie, smaakt niet naar koffie!). 's Avonds stond onze favoriete tv-zender weer op de planning: Titanic. Het was pas de 2e keer dat ik de film zag, dus ik heb me wel vermaakt. De eerste keer was in de bioscoop, 10 jaar geleden. San had hem al wat vaker gezien en kon hele stukken tekst meepraten.
Zaterdag hadden we een strakke planning gemaaatk: Tommy Thompson Park, Wendy's, ijshockey. Het Tommy Thompson Park is een eiland in het Lake Ontario dat aangelegd is met bagger uit de haven en zand dat uitgegraven is om gebouwen neer te zetten. In de Lonely Planet stond beschreven hoe mooi het hier wel niet was met de bijzondere flora en fauna. Maar opnieuw helaas pindakaas, ook hier was het een dorre ellende. We hebben een heel stuk langs het water gewandeld over de brokken (stenen, bakstenen, enz) en ook over het asfalt. Ik kom hier zeker nog een keer terug om te skeeleren. Na deze wandeling was het tijd om naar Wendy's te gaan. Eenmaal aangekomen bij de plaats waar Wendy's zou moeten zitten konden we het in eerste instantie niet vinden, maar later vonden we het in een foodcourt onder de hoge bebouwing. Helaas was deze dicht en moesten we ergens anders heen. Uiteindelijk zijn we weer naar Union Station gegaan, omdat Harvey's ons daar goed bevallen was. De ingang van het Air Canada Centre (ACC) was ook in Union Station, dus we waren al snel op de plaats van het ijshockey. De Toronto Maple Leafs moesten spelen tegen Ottawa en gelukkig hebben 'we' deze wedstrijd gewonnen met 5-2. Ik hoorde dat het best bijzonder is dat ze winnen, want eigenlijk zijn ze helemaal niet zo goed. In de jaren '60 hebben ze voor het laatst de Stanley Cup gewonnen, maar toch zijn ze het populairste ijshockeyteam van Canada.
Zondag was de rustdag. We zijn niet op pad gegaan, ik ben wel in mijn eentje een stuk gaan skeeleren. Ik ben gewoon wat rond gaan rijden en ik heb daardoor een heel mooi en goed asfaltpad gevonden. Het is wel jammer dat dit pad naast een drukke weg is, maar aan de andere kant van het pad zijn er parken en Lake Ontario.
Dat was het weekend alweer, maandag weer gewoon aan de slag. Het onderzoek gaat goed. Niemand bemoeit zich op een vervelende manier met mijn bezigheden en ik kan mijn werk lekker doen. Ik hoop dat alle experimenten deze week goed gaan, want dan heb ik aan het einde van de week mijn eerste resultaten. De professor zei gister dat ze het heel druk heeft/had en daarom geen tijd heeft gehad om voor me te zorgen. Stiekem vind ik het niet zo heel erg, want als ik zie hoe ze tegen de anderen doet word ik niet zo blij. Ik denk dat ze niet zo tegen mij gaat doen, maar ik ben er wel bang voor.
Verder gaat alles zijn gangetje, ik ben hier nu 6 weken en het voelt alsof ik hier al heel lang ben. Groetjes vanuit het nog steeds koude Toronto (ik ben best jaloers op jullie!!!)